Σκεφτείτε το γραμματοκιβώτιο των φίλων σας. Κάντε τους μια έκπληξη. Να βρουν ένα γράμμα σας, γραμμένο απ' το χεράκι σας, ανάμεσα στις τόσες απαίσιες τυπωμένες διαφημίσεις...
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Τα προσωπικά γράμματα πρέπει να γράφονται με το χέρι και όχι με το πόδι.
Να γράφετε όσο πιο όμορφα και καθαρά γίνεται. Προσπαθείτε να μην κάνετε ορθογραφικά λάθη. Να χρησιμοποιείτε τα σημεία στίξεως, να μην κάνετε μουτζούρες.
Τελικά, ένα συμπαθητικό γράμμα με πολλά λάθη είναι πιο ευχάριστο από ένα γράμμα χωρίς λάθη μεν, αλλά απρόσωπο.
ΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΟΧΑΡΤΟ
Να διαλέγετε κατά προτίμηση ένα λευκό χαρτί. Αποφεύγετε τις ρίγες, τα τετραγωνάκια και φυσικά το λαδόχαρτο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Σ' έναν υπουργό πρέπει να γράφετε πάνω σε χαρτί ποιότητος. Σ' ένα χασάπη μη γράφετε ποτέ σε χασαπόχαρτο.
ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ
Χρησιμοποιείτε μπλε ή μαύρο μελάνι. Το κόκκινο το αφήνουμε για τους καθηγητές. Ποτέ μη χρησιμοποιείτε μελάνι σουπιάς για να γράψετε σ' έναν ψαρά και ποτέ μη γράφετε με μελάνι - τρικ που σβήνει μετά από λίγα λεπτά ούτε ακόμα και στους πιο στενούς σας φίλους.
Ο ΦΑΚΕΛΟΣ
Θα πρέπει να ταιριάζει με το επιστολόχαρτο.
Οι λέξεις Κύριος, Κυρία, Δεσποινίς γράφονται ολόκληρες και όχι κος κα δις.
Πρώτα το όνομα και ύστερα το επίθετο, ποτέ το αντίθετο.
Πρώτα πάντα ο άντρας και μετά η γυναίκα:
Κύριος και κυρία
Γιάννης και Τασούλα
Για ένα παντρεμένο ζευγάρι γράφετε μόνο το επίθετο:
Κύριος και Κυρία Κουφοντίνα
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
- Το γράμμα πρέπει να είναι χειρόγραφο. Χρησιμοπιείτε τον υπολογιστή μόνο για την αλληλογραφία σας με τις διοικητικές αρχές
- Η ημερομηνία μπαίνει πάνω δεξιά
- Δεν αρχίζουμε ποτέ πάνω πάνω στη σελίδα αλλά περίπου στο ένα τρίτο της
- Δεν αρχίζουμε ποτέ ένα γράμμα με τη φράση: "Παίρνω το στιλό για να σας γράψω" (εννοείται πως γράφουμε με στιλό και όχι με τρυπάνι...)
- Αφήνουμε πάντα ένα περιθώριο δεξιά κι αριστερά
- Δε γράφουμε στο περιθώριο που αφήνουμε
- Αν κάνουμε μουτζούρα με το μελάνι, καλύτερα να ξαναρχίσουμε το γράμμα σε άλλο επιστολόχαρτο
Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Ένα γράμμα αρχίζει πάντα με μια "προσφώνηση", ύστερα βάζουμε κόμμα και στο τέλος
μια "φράση ευγένειας" που πάντα πρέπει να ταιριάζει με την προσφώνηση.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ:
Από το πιο οικείο μας πρόσωπο μέχρι το πιο μακρινό...
- Πολυαγαπημένε μου...
- Πολυαγαπημένε...
- Αγαπημένε μου...
- Αγαπητέ φίλε...
- Κύριε...
- Κύριε Διευθυντά...
- Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας
- Θεέ μου
Για γράμματα σε διοικητική αρχή: Κύριοι
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Δε βρίζουμε στην προσφώνηση, όσο άχτι κι αν έχουμε τον παραλήπτη.
Δε γράφουμε ποτέ:
- Πολυαγαπημένε μου Κύριε
- Αγαπητέ μου Κύριε
- Αγαπητέ Βλάκα
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ:
Σ' έναν ιερέα: Πάτερ μου
Σε μια καλόγρια: Αδελφή
Σ' ένα μεγάλο ραβίνο: Κύριε Μεγάλε Ραβίνε
Σ' ένα μικρό ραβίνο: Κύριε Ραβίνε
Σ' ένα Μητροπολίτη: Σεβασμιώτατε
Στον Πατριάρχη: Παναγιώτατε
Σ' ένα δικαστή: Κύριε Δικαστή
Σ' έναν κλητήρα: Κύριε
Όταν ένας λύκος γράφει στον κτηνίατρό του, πρέπει ν' αρχίζει με τη φράση: Αγαπητέ γιατρέ. Ποτέ "Αγαπητέ Κτηνίατρε"
Ο κτηνίατρος που του απαντά, αρχίζει με τη φράση:
Λύκε μου
Λυκάρα μου
Λυκάκι μου
ανάλογα με το μέγεθος του λύκου.
Σχόλια από επισκέπτες: