- Ξέρετε πόσες δηλώσεις πολιτικών βρήκα τις τελευταίες μέρες που αποδείχτηκαν "φούμαρα";
- Ξέρετε πόσα προεκλογικά ΘΑ βρήκα, που επώνυμοι κουμπάροι και καλοσυνάτα συντρόφια είπαν και τα ξέχασαν;
- Ξέρετε πόσους ακόμα βρήκα που κάτι ελάχιστο πρέσβευαν κάποτε και ξαφνικά τους ήρθε "τούμπα";
Ο πρώτος νόμος του Μέρφι
Γέμισα τριάντα τρεις σελίδες τέτοιων υποσχέσεων. Απογοητεύτηκα. Ήθελα να βγάλω κάτι καλό, όχι επειδή το χρειαζόμουν, ούτε για να εκτονωθώ, αλλά για να δω αν υπάρχουν ακόμα ντόμπροι άνθρωποι. Μπας και καταφέρω να βρω μέσα σε αυτό το υποσχολόγιο μια δήλωση, μια υπόσχεση, που να έχει και λίγη τσίπα. Δηλαδή την εξαίρεση του πρώτου νόμου του Μέρφι: "Αν αφήσεις τα πράγματα στην τύχη τους, έχουν την τάση να πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο".
Από όλο αυτό το σκουπιδαριό των δηλώσεων που βρήκα, με τις επώνυμες δηλώσεις- υποσχέσεις, που είναι φυσικά αδύνατον να γραφτούν σε αυτές τις λίγες αράδες, κάποιες είναι τόσο χτυπητές που αμέσως καταλαβαίνεις πόση αλήθεια έχει το ανεπανάληπτο "πολιτική = ψευτιά" - (βλέπε παλαιότερο άρθρο).
Μέρφι πάλι
Όλοι γνωρίζουμε ότι η πολιτική είναι διπλωματία, ευελιξία, προσαρμοστικότητα και ρητορεία. Άλλο όμως διπλωματία και άλλο ψέμα. Άλλο ευελιξία και άλλο απάτη. Άλλο προσαρμοστικότητα και άλλο ξερό συμφέρον. Άλλο ρητορεία και άλλο δημαγωγία. Πώς λοιπόν να μην νοιώθεις απογοητευμένος, πώς να μη σιχαθείς όλα αυτά τα κομματικά τερτίπια που μας περιβάλλουν; Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι μας παραμυθιάζουν. Εδώ κολλάει ο άλλος νόμος του Μέρφι: "Αφού τα πράγματα έχουν πάει ήδη από το κακό στο χειρότερο, ο κύκλος αυτός θα επαναλαμβάνεται συνεχώς". Πασίγνωστο σε μας, αφού νιώθουμε την κακή επανάληψη, χρόνια τώρα.
Ο νόμος του Τούσμαν
Βέβαια από την άλλη, εμείς επιμένουμε να ψάχνουμε ακόμα για τους ανθρώπους - πολιτικούς. Βλέπετε, είτε είμαστε πολύ ευκολόπιστοι, είτε εξαρτημένοι, αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η εμμονή και επιμονή μας στην επανάληψη. Εδώ ισχύει ένας άλλος άγνωστος νόμος, του Τούσμαν: "Τίποτα δεν είναι τόσο αναπόφευκτο, όσο ένα λάθος που πρόκειται να γίνει". Στην περίπτωση μας υπάρχει φυσικά το αναπόφευκτο. Ήδη γνωρίζουμε τι μας περιμένει, υπάρχει και το λάθος, αυτό που θα κάνουμε έτσι και αλλιώς.
Οι νόμοι των Χιλλ και Τζέικομπς
Αντί να βάλουμε λοιπόν μυαλό, εκεί εμείς: ξερόλες, στρατιώτες της κομματικής γραμμής, υπηρέτες του αδηφάγου κόμματος. Βέβαια όξω – όξω το παίζουμε και λίγο ανεξάρτητοι (για τα θεαθήναι). Εδώ ισχύει ο νόμος του Χιλλ: "Οι άνθρωποι ορισμένες φορές σκοντάφτουν πάνω στην αλήθεια, αλλά μετά σηκώνονται και συνεχίζουν το δρόμο τους".
Όμως είμαι σίγουρος ότι δειλά-δειλά μέσα σας αρχίζετε να μην πιστεύετε πια στη λογική του κόμματος. Τους ψιλοχαμπαριάσατε, τους βαρεθήκατε. Αλλά να είσαστε σίγουροι ότι κι αυτοί έχουν πια καταλάβει ότι τους μάθατε κι εδώ χρειάζεται προσοχή, γιατί θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να μας ξανατουμπάρουν. Εδώ ισχύει ο νόμος του Τζέικομπς: "Το λανθάνειν είναι ανθρώπινο. Το να τα φορτώνεις όμως σε κάποιο τρίτο είναι ακόμα πιο ανθρώπινο".
Συμπέρασμα
Χαμογελάστε. Ούτως ή άλλως το αύριο θα είναι χειρότερο. Αν αισθάνεστε καλά σήμερα, μην ανησυχείτε. Σίγουρα κάποια στιγμή θα σας περάσει.
Σχόλια από επισκέπτες: