Άκουσα προ ημερών να λένε για την ζωή μετα θάνατον και αυτόματα (είμαι και ταχείας ανάφλεξης βλέπεις) μου ήρθε στο μυαλό το εξής ερώτημα: Άραγε υπάρχει ζωή... προ θανάτου; Και θα εξηγήσω ταχύτατα - όσο μπορώ βέβαια καθότι και πολυλογού.
Ας πάρουμε μια τυπική ημέρα σου νεαρέ φίλε αναγνώστη. Ξυπνάς το πρωί, μετα μυρίων και βασάνων και αφού πρώτα σου χτυπήσει ο γείτονας για να κλείσεις επιτέλους το γαμημένο το ξυπνητήρι που βαράει ανελέητα εδώ και είκοσι λεπτά, σηκώνεσαι, νίβεσαι, χτενίζεσαι, πίνεις το καφεδάκι σου και ξεκινάς αργοπορημένος για μια ακόμη φορά για την δουλίτσα σου. Φτάνεις, τρως τη μπουγατσούλα σου, απολαμβάνεις την τσιγαριά σου και πέφτεις βουρ για τον πατσάαααα. Σχολάς, επιστρέφεις σπίτι, ξαναματατρως και αράααααζεις. Και έπειτα; Θα βγεις για ποτό στα ίδια σχεδόν μέρη με τους ίδιους σχεδόν ανθρώπους, θα συζητήσεις για τα ίδια σχεδόν πράγματα ώσπου να τσουλήσει η ρημάδα η ώρα για να πας σπιτάκι σου, να πέσεις για ύπνο για να ξυπνήσεις το πρωί, μετα μυρίων και βασάνων.
Και σας ερωτώ. Αυτό είναι ΖΩΗ;
Έχω μια θεία 70 ετών που τη λένε έτσι και σας μιλώ ειλικρινά δείχνει ομορφότερη. Τι προσδιορίζει όμως μια καλή ζωή; Τι είναι αυτό που κάνει τις μέρες μας καλύτερες; Μήπως οι μικρές καθημερινές απολαύσεις; Η χοντρή που θα φάει στα κλεφτά την κρυμμένη σοκολάτα ή ο φίλος που θα κρυφοκοιτάξει για πολλοστή φορά τα μπουτάκια της αδερφής του κολλητού του; - στο σημείο αυτό θα σας παρακαλούσα να καταθέσετε και εσείς την μικρή σας αμαρτία, έτσι για να ‘χουμε και κάτι να σας χτυπάμε βρε αδελφέ.
Από τη λίστα του club μην νομίζετε ότι εξαιρώ τον εαυτό μου, κάθε άλλο. Με τη διαφορά ότι εγώ ξυπνάω για να πάω στη δουλεία καρτερώντας την ώρα που, αργά πλέον, θα πάω σπίτι να κοιμηθώ γιατί την επόμενη... δουλεύω.
Και ξαναρωτώ. Πώς μπορούμε να κάνουμε την ώρες μας πιο ενδιαφέρουσες; Τι σπάει τη ρουτίνα και τις σταθερά επαναλαμβανόμενες ενασχολήσεις μας; Μήπως αυτό είναι το ιδανικό και εγώ βρίσκομαι σε μια λανθάνουσα ρότα συλλογισμών; Είναι άραγε μια ακόμη απορία των περισσοτέρων; Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ελλείψεως ιδεών όμως υπομένουμε καρτερικά;
Για να μην παρατείνω το ερωτηματολόγιο σας καλώ. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Λιθαράκι λιθαράκι ίσως φτιάξουμε μαζί το νέο κώδικα Ευτυχισμένης Ζωής.
Σχόλια από επισκέπτες: