Περίμενα
μήπως κοπάσει λίγο η θύελλα των αποκαλύψεων και των αποπνικτικών σκανδάλων,
περίμενα να καταλαγιάσει λίγο η ατμόσφαιρα με τα κατορθώματα των σύγχρονων "αγίων",
αλλά πού τέτοια τύχη; Τα σκάνδαλα έρχονται από δεξιά και αριστερά κατά ριπάς,
στόματα ερμητικά ως σήμερα κλεισμένα γλυκό-κελαηδούν, υποθέσεις ξεχασμένες ξεθάβονται,
και οι οικονομικές, ηθικές, ατιμωτικές πράξεις, των κατά γερόντων "καθαρών",
μας "θάβουν" και σαν εκκλησία αλλά και σα λαό.
Πόσο αντικειμενικό άραγε σε κάνουν όλα αυτά που ακούς, διαβάζεις, αλλά ιδιαίτερα τώρα τελευταία βλέπεις στα διάφορα κανάλια γύρω από τους ιερωμένους; Πόσο απαθής μπορείς να μείνεις με τον παπα-εραστή (με το συμπάθιο), και τους παπα-αρπάχτρες; Πόσο αμέτοχος μπορείς να μείνεις με τα νέα κηρύγματα, όταν βλέπεις πως η δική τους νηστεία περιλαμβάνει κάθε λογής αμαρτία; Πράγματι νιώθω μπερδεμένος, αηδιασμένος.
Σταυροκοπιέται ακόμα και ο πιο άπιστος με αυτά που συμβαίνουν στον χώρο της εκκλησίας μας. Τραγικά πράγματα σε μια χώρα πολύ θρησκευόμενη και έως σήμερα πολύ- φανατική και ορθόδοξη. Ακούς εκεί βίτσια, κλεψιές, τοκογλυφίες, μάλλον ξαναγυρίσαμε σε άλλες εποχές, Γαλλικής επανάστασης ή εποχής Ρασπούτιν. Αλλά, αλήθεια, ποιος δεν τα είχε ψιλο-ακούσει, ψιλο-υποπτευθεί, ψιλο-καταλάβει; Βέβαια οι επιφυλάξεις που είχαμε για να τα καλο-πιστέψουμε σταματούσανε σε κάτι άγιους γέροντες, γνήσιους χριστιανούς ή στο θρησκευτικό μας συναίσθημα και την τυφλή υπακοή μας ( δε σου τα έλεγα 'γω μάνα;). Πριν μερικά χρόνια λοιπόν όταν διάβασα για τους χριστεμπόρους που λυμαίνονται τους κόλπους της εκκλησίας, δεν το πίστεψα. Σήμερα τους μάθαμε και με τα ονόματα τους, σήμερα τους μάθαμε πόσο καλοί είναι στην "συναλλαγή - αρπαχτή", αλλά μάθαμε ακόμα ότι ο δικός μας σεβασμός προς την κοινωνία και την ζωή είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που μερικοί επαγγελματίες ρασοφόροι μας προσφέρουν.
Τελικά, μήπως μέρος του ιερατείου πρόδωσε ολόκληρη την αποστολή; Πράγματι ό,τι βγαίνει σήμερα στη "φόρα" αυτό πιστοποιεί - και δυστυχώς με το χειρότερο τρόπο-, αλλά μάθαμε και μια αλήθεια. Τι μπορεί να κάνει ο ανεξέλεγκτος φεουδάρχης και ισόβιος διαχειριστής όταν είναι φαύλος. Και γνωρίζουν οι παλαιότεροι, τι έπαθαν όσοι σήκωσαν το κεφάλι να παραπονεθούν (όχι να διαμαρτυρηθούν): Άθεοι, αναρχικοί, εχθροί, κομμουνιστές, με τελική κατάληξη τον αφορισμό και την κατάρα.
Ω, γλυκύτατε Ιησού, σκέφτομαι τι δυστυχία φέρνουν όλα αυτά στους καλούς και σεβάσμιους γέροντες, αυτούς που πραγματικά θυσιάστηκαν για την κοινωνία και μόχθησαν για το ποίμνιο τους, αυτούς που πρόσφεραν τόσα όσοι όλοι οι άλλοι "άγιοι" μαζί, και πραγματικά στεναχωριέμαι. Όσο για τον διασυρμό μας παγκοσμίως και σαν χώρα αλλά και σαν λαός ορθόδοξος θα τον ξεπεράσουμε, σιγά-σιγά εξάλλου δεν είναι και η πρώτη φορά.
Το καζάνι βέβαια είναι μεγάλο, και ένας θεός ξέρει τι θα ακούσουμε ακόμα, αλλά ας μην τους βάλουμε όλους στην σειρά, μόνο πρέπει να καταλάβουμε μια και καλή: Είναι άνθρωποι και αυτοί με τα γνωστά ελαττώματα μας.
Υ.Σ. Αν σε μερικά χρόνια ξεφυτρώσουν κάμποσα δόγματα- αιρέσεις δεν θα φταίει κανείς άλλος εκτός από αυτούς τους λίγους ασεβείς "άγιους". Ακούς εκεί Σπυριδούλα και Φωφώ.
Ο Σαδεντρέπεσαι
Σχόλια από επισκέπτες: