Η
τουριστική κίνηση είναι αναμφίβολα πολύ μειωμένη φέτος και κατά γενική διαπίστωση
(Ε.Ο.Τ., Τουριστικών Πρακτόρων, Ξενοδοχείων αλλά και των ματιών μας) οφείλεται
σε ένα και μοναδικό παράγοντα: την ακρίβεια. Η ξέφρενη κούρσα του ευρώ, η αναποτελεσματική
προσαρμογή μας σε αυτό, καθώς και ο ελλιπής έλεγχος της αγοράς, μας οδήγησαν
σε ακραία φαινόμενα. Η ακρίβεια, το ξέφραγο χαράτσωμα των ειδών -στρογγύλεμα
το λένε άλλοι-, ανάγκασε όχι μόνο τους ντόπιους αλλά και πολλούς τουρίστες να
ανασκουμπωθούν αλλάζοντας σχέδια και συνήθειες πολλών χρόνων.
Η προσπάθεια του '90 να γίνει η Ελλάδα η χώρα με τους chic πλούσιους τουρίστες, απέτυχε παταγωδώς. Είδατε πώς κάνουμε αν δούμε σε νησί μας κάποιον διάσημο (σαν λιγούρηδες), ακόμα και οι πολιτικές κατά παράδοση εφημερίδες του αφιερώνουν το πρωτοσέλιδο (μππρρρρ παπαράτσι). Ο αγροτουρισμός, ο συνεδριοτουρισμός, ο αθλητικοτουρισμός, ο χειμερινός τουρισμός, ο οικοτουρισμός, ο τουρισμός της πόλης, ο γαστρονομικός τουρισμός και τέλος ο θρησκευτικός τουρισμός ήταν από τις ιδέες που ρίχτηκαν στην απέλπιδα προσπάθεια αναγέννησης. Αναλαμπές όμως και επιταγές χωρίς αντίκρισμα και αυτό οφείλεται κατά πολύ γιατί η τουριστική πολιτική μας τα τελευταία χρόνια δεν έχει ούτε πολυμορφία, ούτε ποιότητα αλλά το σπουδαιότερο δεν έχει βιωσιμότητα με αυτά τα τραγελαφικά ρεζιλίκια που θα δείτε παρακάτω.
99
ευρώ -διαβάζω σε αγγλική εφημερίδα- μια βδομάδα όλα πληρωμένα και με αυτοκίνητο
για διακοπές στην Κρήτη, δηλαδή 33.734 ούτε καν 34.000 δρχ. για μια βδομάδα;
Κι εγώ ο ταλαίπωρος πάω στην Σαντορίνη για δύο μέρες και μου παίρνουν με το
"έτσι θέλω" 300 ευρώ! Τελικά μήπως με συμφέρει να πάω κατά Αγγλία
μεριά και να κλείσω διακοπές από εκεί για Κρήτη; Για ψαχτείτε!
110 Ευρώ -βλέπω στο internet- σε επιλεγμένα ξενοδοχεία τριών αστέρων στην Ρόδο,
πέντε μέρες με full pension, καλά θα τρελαθούμε; Δηλαδή: Να κάτσω στο μπαρ του
ξενοδοχείου και να παραγγέλνω τσάμπα και όχι ο ταλαίπωρος να πίνω στην κάθε
παραλιακή καφετέρια τη σόδα μου με 2 ευρώ τουλάχιστον, τάκα-τάκα και λουπά-λουπά
μην τυχόν περάσουν οι γνωστοί - άγνωστοι οπότε δεν με φτάνουν 40
ευρουλίνια για κεράσματα.
Τα περισσότερα γιγαντοξενοδοχεία και τελευταία όλες σχεδόν οι νέες μονάδες οδεύουν προς φαλιμέντο - ξοφλιμέντο με τα γελοία κλεισίματα αυτά των 100 ευρώ την βδομάδα, αναγκάζοντας τον ξενοδόχο σε κακές παροχές τον τουρίστα σε καταγγελίες κατά ριπάς κι εμάς στο τέλος να πληρώνουμε τα σπασμένα. Το ίδιο ξενοδοχείο που για τον τουρίστα στοιχίζει 17 ευρώ ημερησίως, εμάς μας στοιχίζει 60 για μια νύχτα και χωρίς φαγητό! Να μη μπορείς τελικά να κάνεις διακοπές ούτε στην ίδια σου τη χώρα;
Η
κρατική αδιαφορία (όλο μέτρα παίρνουν αλλά αποτέλεσμα μηδέν) και η αισχροκέρδεια,
σκοτώνουν σιγά-σιγά το μοναδικό έσοδο της χώρας μας, οι ξενοδόχοι μπρος στη
σίγουρη καταστροφή υπογράφουν με κλειστά μάτια συμβόλαια αγνώστου χρόνου εξοφλήσεως
και με όρους πέραν της λογικής, και το βασικό, δίχως εγγυήσεις. Έτσι, ο sic
ματσό τουρίστας της δεκαετίας του '90, έγινε ο μικρού εισοδήματος (και καλά
κάνει αυτός) ανατολικοευρωπαίος και μάλιστα με υπόκλιση και σεβασμό. Το ανέκδοτο
με τον Αλβανό τουρίστα το ξέρετε;
Τι κι αν αποκτήσαμε υπουργείο τουρισμού και κατά τα λεγόμενα σαΐνι υπουργό, εδώ κακά τα ψέματα το κουμάντο το κάνουν οι tours operations (οργανωτές) και οι κομπιναδοροπράκτορες! Η αδιαφορία, της αδιαφορίας ωωω... μια ακόμη αδιαφορία, στην χώρα της παρατεταμένης αδιαφορίας.
Σχόλια από επισκέπτες: