ftou.gr - Best Served Ice Cold (AntiCommunity)
Έκδοση: Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2004

Sex and the city (διήγημα)

Από casandramk

ΑγάπεςΤρεις μικρές ιστορίες, τόσο εξαρτώμενες η μία από την άλλη, όσο και ανεξάρτητες. Τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες, ένα τρίγωνο που αλληλεπιδρά με το περιβάλλον. Διαβάζεται καλύτερα με καφεδάκι και παντόφλα - σαγιονάρα, με το notebook ή το pc στο γραφείο με τα ροδάκια τραβηγμένο στη βεράντα.


Σκηνή 1

ΑγαπούλεςΑθήνα, καλοκαίρι 2004. Περιμένοντας τους Ολυμπιακούς, δύο "εθελοντές", ο Δ. και ο Μ. στη μεγάλη πόλη. Καμάκια, δηλαδή εθελοντές, στο Δήμο Αθηναίων πλατεία Δημαρχείου, Μοναστηράκι, Πλάκα. Καμάκια για τη δόξα και παρκαδόροι... για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Κουβέντα για να περνάει η ώρα:


-Δεν εμπιστεύομαι καμιά γυναίκα.


Από τις γκόμενές του (πιπίνια, παντρεμένες, γυναίκες φίλων -έχει πέραση, βλέπετε-) το έβγαλε αυτό το συμπέρασμα και το επέκτεινε και στη σχέση του.


-Καλά το στεφάνι σου δεν το πονάς ρε Μ.; Και τις μεταχειρίζεσαι και άσχημα, βρε αδελφέ! Αν τους συμβεί κάτι δε θα σε νοιάξει;


-Τι να πάθουν, ρε μαλάκα; Αρκεί να μην είναι στα χέρια μου, που λέει ο λόγος. Όχι, αν πάθουν κάτι, δεν θα νοιαστώ.


Αυτή είναι η διαφορά σέξ και αγάπης. Κι ας σκοτώνονται στο ξύλο, ας καταστρέφουν ο ένας τη ζωή του άλλου, αυτή θα τον νοιάξει να πάθει κακό, να της το κάνει άλλος δηλαδή. Δεν την εμπιστεύεται καθόλου. Τα ίδια δεν κάνουν όλες;Σαδομαζοχισμός, παιδί μου! Αλλά μην ξεχνιόμαστε:


-Eh, honey something I can help you with? Oh, you need directions to…


Ο περίγυρος δε βλέπει πολλά πράγματα. Υπάρχει μια φαινομενική αξιοπρέπεια. Αυτός κρατά τους φίλους του και τα "χόμπι" του για τον εαυτό του, εκείνη το ίδιο. Φαινομενικά δύο χωριστές ζωές. Από την μεριά του περισσότερο δε.


Σκηνή 2

Αυτήν τώρα, τη Ν, να την πεις υστερική λίγο είναι. Επιβεβαιώνεται με το να του επιβάλλεται κι ας τρώει κέρατο. Οι καυγάδες για το θέμα την κάνουν να νιώθει ζωντανή. Και το σεξ το 'φχαριστιέται μόνο αν φάει τις σφαλιάρες της. Τυπικό κοριτσάκι καλομαθημένο και μοσχαναθρεμμένο, με τις κλασσικές του αποκλίσεις και φαντασιώσεις του μάτσο λαϊκού παιδιού που το βρήκε και την έχει συνεπάρει.


-Α. μου, είναι το ναρκωτικό μου. Δεν την θέλω τη ζωή μου χωρίς αυτόν.


Τον παρακολουθεί συχνά. Ποτέ δεν τον πιάνει, έχει τον τρόπο του ο μπαγάσας.


-Δεν απαντούσε στο κινητό όλη μέρα. Τον πήρα από πίσω το απόγευμα που έφυγε από τη δουλειά. Εμφανίστηκα φάντης μπαστούνι μπροστά του. Ούτε βλέφαρο δεν κούνησε. Με τη κόρη του αφεντικού του ήτανε. Του είπε λέει να την πάρει από το φροντιστήριο. Μου γύρισε την πλάτη και έφυγε, το γουρούνι!


Νέοι και ωραίοι και κολλημένοι με τη μπάλα... αυτό δε θ' αλλάξει ποτέ! Πρέπει όμως να προσέχεις σε ποιον μιλάς γλυκιά μου. Την Α. την ξέρεις χρόνια, την εμπιστεύεσαι γιατί και αυτή τα ίδια τράβαγε με τον συχωρεμένο. Που να ήξερες τι τραβάει με τον δικό σου... Γιατί πολλοί κερατάδες δεν το συγχωρούν σαν και εσένα βρέ μαγκιόρα, που περιμένεις να βρεις ευκαιρία να ξεμαλλιάσεις τη μικρή του αφεντικού κι ας χάσει ο άλλος τη δουλειά του. Έτσι δε συγχωρεί και αυτή τον γκομενό της - άντρα σου για τη στραβή. Και ψήνεις καφεδάκια σε μία από αυτές που ψάχνεις να βρεις, που δεν τη βλέπεις ενώ είναι μπροστά στα μάτια σου, μια απ' αυτές που σ' τον ξεμυαλίζουνε, όπως λες. Και σου ρίχνει και τα χαρτιά και λέει και τον καφέ. Σου βρίσκει σύννεφα, κρεββάτι με άλλη, λέει πως οι δρόμοι σας χωρίζουν. Θέλεις να το αποφύγεις. Θα του κάνεις μάγια. Εσύ μια απόφοιτος πανεπιστημίου χρυσή μου, τι Κατίνα έγινες...


Σκηνή 3

Κι αυτός δεν πάει πίσω. Δε σε θέλει στη δουλειά, όχι μόνο γιατί κανονίζει το 14χρονο -και αυτό είναι έγκλημα-, αλλά γιατί νομίζει πως κάνεις τα γλυκά μάτια στον πορτιέρη! Το τέλος θα είναι αναπάντεχο. Δε θα βρουν βέβαια την αγάπη, θα βρουν την τιμωρία. Ενας τέτοιος τύπος ανίκανος, θα του φορέσουν βραχιολάκια και θα μπει στον Κορυδαλλό. Μην υποτιμάς ποτέ τις γυναίκες, ούτε τους άντρες... Γιατί και το μικρό πατέρα έχει και τη γλιτώνεις μόνο επειδή το έχεις καψουρέψει το πιπίνι, το δασκαλεύεις και κρύβεται, από την άλλη ο πορτιέρης άνθρωπος της νύχτας είναι και πολύ του μπαίνεις τελευταία ενώ εσύ είσαι πρωταθλητής στην καβάλα μόνο. Και έχουν όλοι μάτια κι αυτιά, ακόμα και οι τοίχοι. Χαιρέκακο; Δε νομίζω. "Όλα εδώ πληρώνονται".


Η ιστορία είναι σχεδόν φανταστική, ουδεμία σχέση ή πρόσωπο δεν είναι αληθινό, σε περίπτωση που σας θυμίζει κάτι.


Σχόλια από επισκέπτες: