ftou.gr - Best Served Ice Cold (AntiCommunity)
Έκδοση: Σάββατο, 20 Μαρτίου 2004

Ένα πολιτικό παραμύθι

Από sadenrepese

Κάτι τρέχειΤο παραμύθι λέει: Μια φορά πριν λίγο καιρό, ήταν ένα καράβι μεγάλο, πολυταξιδεμένο, γρήγορο, και ξακουστό, κάποια μέρα όμως, άρχισε να ψιλομπατάρει. Έφταιγε η συντήρηση; Η αδιαφορία του πληρώματος; Ποιος ξέρει... Ο καπετάνιος και οι ναύτες το είδαν, το κατάλαβαν, το ένοιωσαν, αλλά αντί να πετάξουν το έρμα, αυτοί πήραν απόφαση για πρόσθετη σαβούρα. Και μιλάω για πολλή -κάργα φιλελεύθερη- σαβούρα. Έτσι, ήταν λογικό να αποβουλιάξει το καραβάκι. Τώρα κάποιοι ψάχνονται και τα "γιατί", τα "πώς", τα "αν", τα "θα" και τα ρέστα, άρχισαν να δημιουργούν μικροκόμπους στο λαιμό των υπευθύνων. Μόνη λύση πλέον το καρνάγιο και η ανανέωση του γερασμένου σκαριού.

 

Η ιστορία γράφει ότι είμαστε λαός που δεν ξεχνάει, έχει μάλιστα αποδειχθεί. Όταν λοιπόν το λαοφιλές σύνθημα του 81 - 91 "Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει…" βγήκε από το χρονοντούλαπο, το αποτέλεσμα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο, κατάληξε μπούμερανγκ στους ίδιους τους εμπνευστές του. Ο λαός πράγματι ποτέ δεν ξεχνά και ξέρετε γιατί; Γιατί απλά δεν του αρέσει η κοροϊδία. Τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας αναγκάστηκε να ζει και να αναπνέει στις 2 Ελλαδίτσες που ηθελημένα κάποιοι χρόνιοι αραξοκαρεκλάκηδες βολευτές καλλιέργησαν. Την Ελλάδα της φτώχειας, της εγκατάλειψης, και την Ελλάδα της αυθαιρεσίας, της ανομίας, της ευκολίας, της αρπαχτής, των ρουσφετιών, της συναλλαγής και της διαφθοράς. Αποδείχτηκε όμως πως την φτώχεια ο πολίτης β΄ την αντέχει, άντε λίγο - πολύ και την εγκατάλειψη. Αυτό όμως που δε μπορεί να χωνέψει και τον εξοργίζει πολύ είναι να βλέπει μια κοινωνία κολλητών ενάντια στην κοινωνία των πολιτών.

 

Διαχρονικό λοιπόν το σύνθημα "Ο λαός ποτέ δεν ξεχνά και πάντα τιμωρεί".

 

Τα τελευταία χρόνια ο πολίτης β΄ βρέθηκε στο περιθώριο, στην αφάνεια, και όταν τον σκέφτηκαν (αργά) έπραξε τα δέοντα με την ψήφο του. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αν και η νέα κυβέρνηση κάνει τα ίδια λάθη θα έχει την ίδια αντιμετώπιση ή και ίσως χειρότερη.

 

Το φινάλε γράφεται στην ιστορία. "Είμαστε αντιμέτωποι με τα μεγάλα προβλήματα της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ανεργίας, του χρόνου και των σχέσεων εργασίας, το 35ωρο, την αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα. Την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, στην παραγωγή, την παραγωγική και οργανωτική λειτουργία της χώρας. Έχουμε ευθύνη να δούμε πως μέσα από μηχανισμούς αναδιανομής του εισοδήματος θα μετατρέψουμε μια οικονομία της αγοράς σε μια κοινωνία ανθρώπινη. Αριστερή πολιτική είναι να συγκροτήσεις ένα κοινωνικό κράτος δίκαιο, αποτελεσματικό που υπερασπίζεται τους πράγματι ασθενέστερους".

 

Τα παραπάνω είναι λόγια και υποσχέσεις κάποιου πρωθυπουργού, λόγια που δεν πραγματοποιήθηκαν, κουβέντες του αέρα κοινώς, με φυσικό επακόλουθο μια βαριά ήττα. Ας πρόσεχαν λοιπόν, αλλά να προσέχουν και οι επόμενοι.


Σχόλια από επισκέπτες: