Πηγαίνοντας
για τη δουλειά μου ένα πρωί, διάβασα στην εφημερίδα της Στοκχόλμης, "metro",
πως πωλούνται οικόπεδα στη Σελήνη! Αρχικά το περιφρόνησα, ωστόσο, συνεχίζοντας
το ξεφύλλισμα, μ' έφαγε η περιέργεια να δω τι άλλο έγραφε κι έτσι ξαναβρέθηκα
στη σελίδα μας! Ομολογώ πως, αν η δουλειά μου δεν ήταν τόσο υπεύθυνη, για να
είμαι αυτοπροσώπως εκεί, θα την παρατούσα και θα πήγαινα ν' αγοράσω ένα οικόπεδο!
Πάντοτε ένοιωθα πως βρίσκομαι ένα ή δύο βήματα πριν από τα γεγονότα! Πως κι' όταν περπατάω ακόμα, τρέχω, έστω ένα βήμα πριν από τους άλλους. Κάπως σαν να βιάζομαι! Κάπως σαν τη Συμέλα!
Η Συμέλα, λοιπόν, -μια άλλη, όχι εγώ- πήγε στην πλατεία, στο πανηγύρι του χωριού της και πιάστηκε στο χορό για να χορέψει. Και ενώ ο χορός ήταν ομάλ (αργός συρτός), αυτή το χόρευε τικ (γρήγορος χορός). Στην παρατήρηση ενός, πως τους μπερδεύει τα βήματα, απάντησε αυτή "Πασκίμ εγώ άμουν εσάς αβαράσα είμαι; Πολλά δουλείας έχω = Νομίζετε πως σαν κι εσάς αργόσχολη είμαι εγώ;…"
Επειδή
λοιπόν κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι σήμερα, έχω πολλές δουλειές και δεν έχω
τον χρόνο να "χορεύω" σε αργό ρυθμό και να καθυστερώ, την επόμενη
φορά που θα δω μια παρόμοια αγγελία, δεν ξέρω εσείς τι θα κάνατε, αλλά εγώ θα
πάω! Θα πάω ν' αγοράσω από δέκα στρέμματα στα παιδιά μου, έτσι για να κάνω μια
καλή επένδυση, προκειμένου να λάβω και τα μέτρα μου, για πιθανές μελλοντικές,
οποιουδήποτε είδους αστάθειες επί τούτου του πλανήτη, όπου ζούμε τώρα! Να πάρω
και μερικά στρέμματα... έτσι να χαρίσω σε κάποιους που δεν θά 'χουν... στη Σελήνη
μοίρα, επειδή η πείρα μου λέει, πως τέτοιου είδους άνθρωποι, παντού και πάντα
θα υπάρχουν. Διότι, τι είναι σήμερα οι πενήντα σουηδικές κορόνες ανά στρέμμα
που στοιχίζουν αυτά; Peanuts! Φυστίκια!
Δε θέλω αργότερα να μετανιώσω και να πω, όπως πολλοί σήμερα λένε, "τότε που τα οικόπεδα κόστιζαν... πέντε χιλιάδες το στρέμμα, εμείς αγρόν αγοράζαμε. Τώρα πού να τα πλησιάσεις!" Διότι, αν πριν τρία χρόνια, τότε που διάβασα την αγγελία εκείνη, είχα έστω ελάχιστες υποψίες για το SARS, για τρομοκρατίες και για οτιδήποτε άλλο δυσάρεστο που πιθανόν προκύψει στον πλανήτη μας, θα φρόντιζα οπωσδήποτε να κάνω την αποκατάστασή μου και σήμερα, θα ένιωθα ασφαλής με την σκέψη πως πάντα έχω ένα καταφύγιο εκεί πάνω, όπου ακόμα κανένα ανθρώπινο κακό δεν έχει φτάσει...
Και τι σαν ήταν απάτη η όλη υπόθεση της αγγελίας; Απάτη δεν είναι και τόσες άλλες; Ούτε ήταν η πρώτη φορά που θα έχανα λεφτά, αλλά ούτε και η πρώτη που θα έχανε λεφτά, είμαι! Άλλοι χάνουν σε άλογα, άλλοι σε χαρτιά, άλλοι σε Λόττο, όσο για τις μετοχές... Άλλοι χάνουν στη Wall Street.
Εγώ, λοιπόν, μια και πάντα μ' άρεσαν οι πρωτοτυπίες, όταν αργότερα θα διηγούμουν στα εγγόνια μου πως έχασα εκατό χιλιάδες δραχμές σε μια λάθος επένδυσή μου, θα καμάρωνα. "Έκανα λάθος επένδυση στη σελήνη"! Ωραία ακούγεται και μ' αρέσει!
Καλημέρα!
Δημοσιεύτηκε στο Metrorama της Αθήνας στις 25 Ιουνίου του 2003.
Σχόλια από επισκέπτες: