Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ γύρω μου, ότι οι άνθρωποι νιώθουν μοναξιά και
ανασφάλεια πιο πολύ από ποτέ. Το γιατί συμβαίνει αυτό σηκώνει τέτοια συζήτηση
που όλα τα άρθρα του Ftou δεν θα φτάσουν για να το καλύψουν. Λίγο πολύ οι λόγοι
είναι γνωστοί πάντως. Αποξένωση, υλισμός, υπερκαταναλωτισμός, και μπλα μπλα
μπλα! Γνωρίζω μια ιστοριούλα, που υποθέτω πως θα την ξέρετε. Βέβαια είναι παλιός
μύθος και μπορεί ο καθένας να την γνωρίζει διαφορετικά. Την θεωρώ πολύ όμορφη
και ίσως παραθέτοντάς τη να συλλογιστεί ο καθένας και να βγάλει τα συμπεράσματα
που του ταιριάζουν:
Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν, όταν ο Δίας αποφάσισε να δημιουργήσει το ανθρώπινο γένος σε άνδρες και γυναίκες, έφτιαξε ενωμένο το θηλυκό και το αρσενικό ώστε να έχει ο καθένας τον σύντροφό του και να μην υπάρχει μοναξιά και αντιζηλίες. Στο πέρασμα των αιώνων, τα πλάσματα αυτά, οι δύο τέλεια ταιριαστές ψυχές που κατοικούσαν σε ένα σώμα, προόδευσαν, εξελίχθηκαν, και ζούσαν αρμονικά όλοι μεταξύ τους. Κάποια στιγμή όμως το Κακό φθονώντας την ευημερία τους, αποφάσισε να καταστρέψει ότι καλό είχε χτιστεί και να φέρει το χάος. Άρχισε λοιπόν να μπαίνει στις καρδιές τους, και ύπουλα φύτεψε το σπόρο του με ότι αρνητικό συναίσθημα υπήρχε.
Οι
καλές ψυχές άρχισαν ξαφνικά να μην αντέχουν η μια την άλλη. Το ένα μισό δεν
ήθελε το άλλο μισό του. Ο ένας άνθρωπος μισούσε τον άλλο. Η ζήλια, ο φθόνος,
η πονηριά και η κραιπάλη βασίλευσαν στην ανθρωπότητα. Ο Δίας προσπάθησε να προστατέψει
τα παιδιά του, σαν πλάσματα με ελεύθερη βούληση όμως είχαν κάνει την επιλογή
τους. Τότε θύμωσε τόσο πολύ που για να τους τιμωρήσει έριξε έναν τεράστιο κεραυνό,
και χώρισε όλους τους ανθρώπους στα δύο, και τους διασκόρπισε στα μήκη και τα
πλάτη της γης ώστε το ένα μισό να χάσει το άλλο. Επειδή τους λυπήθηκε όμως,
υποσχέθηκε πως θα τους δίνει φώτιση και θα τους προστατεύει πάντα. Έτσι, συνέχισαν
μέχρι σήμερα, μόνο που το ανθρώπινο γένος είναι ακόμα καταδικασμένο, μέχρι σήμερα,
να εξακολουθεί να ζει τη ζωή του, περιμένοντας να βρει το άλλο του μισό...
Σχόλια από επισκέπτες: