Bad,
bad feeling!
Αδιαφορία, ειρωνεία, σνομπισμός. Μπλαζέ ύφος. Βαριεστημένα χαμόγελα. Προσποιητή ευγένεια. Τυπικούρες. Ο καθένας δείχνει περιχαρακωμένος και απρόσιτος στον κόσμο του. Ο "κοσμάκης" μας. Τον στήνει όπως καθενός του αρέσει και τριγυρίζει εκεί ευτυχισμένος. Γιατί να αναλώνεται να επικοινωνεί με τους άλλους; Αφού δεν αντεχόμαστε.
Τι καθημερινότητα! Απλά συνυπάρχουμε "ειρηνικά" γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αν μπορούσαμε αλλιώς δηλαδή, τι θα κάναμε; Αντί για ευγενικές καλημέρες και χειραψίες, θα βριζόμασταν και θα παίζαμε ξύλο;
Ζούγκλα.
Τα άγρια ζώα θα γελούσαν μαζί μας.
Hate. So much hate… why???
Οι αλήθειες και τα βαθιά συναισθήματα μας τελείωσαν. Μόνο ρηχές καταστάσεις, ρηχοί άνθρωποι, "δε βαριέσαι καημένε", και η συνείδηση ροχαλίζει. Ψέματα, εξαπάτηση, εγωισμός.
Ένας για έναν και όλοι για τον εαυτό μας, ο καθένας.
Blind.
Blind people.
Δεν ενδιαφέρει η ουσία. Μόνο η βιτρίνα. Τι λέει ότι προσφέρει; Έχει ωραία χρώματα; Προς θεού! Μην διαταραχτεί η αποχαύνωση. Νιρβάνα. Ω, νιρβάνα της αποξένωσης!
Σχόλια από επισκέπτες: