Οι
περισσότεροι περπατητές του ftou.gr θα έχετε ίσως προσέξει την ευαισθητοποίησή
μας σχετικά με το θέμα των κατοικιδίων. Το άρθρο που θα διαβάσετε το αναδημοσιεύουμε
από την εφημερίδα "Τα Νέα" (28/12/2002) και αξίζει να του δώσετε ιδιαίτερη
προσοχή. Είναι η ιστορία της Γκαμπριέλ Ζαμαρσί, που έχει προσφέρει τόσα πολλά
στη φροντίδα των ζώων. Ίσως ένα καλό παράδειγμα για όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Γκαμπριέλ Ζαμαρσί: "Είτε είσαι ωραίος είτε όχι, είτε πλούσιος είτε όχι, το ζώο δεν θα σε προδώσει ποτέ"
Του Γιώργου Αγγελόπουλου:
"Αυτήν
εδώ την είχαν εγκαταλείψει άνθρωποι αχαρακτήριστοι σ' ένα σκουπιδοτενεκέ",
λέει η Γκαμπριέλ Ζαμαρσί. "Έχετε δει ποτέ μια γάτα 24 χρόνων; Είναι πάνω
από 100 στη δική μας κλίμακα και δεν έχει δει κτηνίατρο στη ζωή της!".
Η γάτα ψάχνει ένα χάδι, αναποδογυρίζει ένα φλιτζάνι και η κυρά της την μαλώνει
μαλακά. "Όταν την μάζεψα, ήθελε να κάνει τον αρχηγό εδώ", θυμάται.
"Τότε είχα δέκα γάτες. Δεν μου απομένουν παρά έξι. Τρεις εξαφανίστηκαν
με ύποπτο τρόπο... Πρέπει να πω πως έχω ένα γείτονα παράξενο".
Η Γκαμπριέλ ζει μόνη με τα τέσσερα σκυλιά και τις έξι γάτες της κοντά στο Μαιντενόν, μία ώρα με το τρένο από το Παρίσι. Από χρόνια μέλος της Εταιρείας Προστασίας Ζώων (SΡΑ) και πολλών άλλων παρόμοιων ενώσεων, η 58χρονη νοσηλεύτρια έχει αφιερώσει τη ζωή της στην προστασία των ζώων. Προσπαθεί καθημερινά να σώζει από την ευθανασία όσο το δυνατόν περισσότερα αδέσποτα ή εγκαταλειμμένα ζώα, στα οποία προσφέρει τροφή, φροντίδες και χώρο για να μείνουν. "Έφτιαξα μια βεράντα για τις γάτες μου", εξηγεί. Στο πίσω μέρος του σπιτιού, η βεράντα αυτή είναι ανοικτή και για τις αδέσποτες, που καταφεύγουν εκεί για να ζεσταθούν. Βρίσκουν μπολ γεμάτα μπισκότα, μερικά παιχνίδια, ένα ραδιόφωνο που παίζει διαρκώς "για να αισθάνονται και μια παρουσία".
Κάθε
μήνα, η Γκαμπριέλ αφιερώνει περισσότερα από 600 ευρώ για την τροφή και τη φροντίδα
των πολυάριθμων οικοτρόφων της. "Φέτος έχασα τρεις γάτες και δύο σκύλους,
χωρίς να λογαριάσω εκείνον που έπαθε εγκεφαλικό πριν από δεκαπέντε μέρες",
λέει στη "Λε Μοντ". "Οι άλλοι πέθαναν από γηρατειά". Κάθε
προστατευόμενός της έχει το καλάθι του. Όλοι αποτεφρώνονται όταν πεθαίνουν,
έναντι 100 ως 120 ευρώ, "ανάλογα με το βάρος". Όσα της μένουν από
τον μισθό της, τα αφιερώνει σε ταξίδια, μία από τις λίγες διασκεδάσεις της,
και στα δικαστικά έξοδα για τις προσφυγές της εναντίον των εχθρών των ζώων.
Το πάθος της Γκαμπριέλ για τα ζώα ξεκίνησε στην εφηβεία της, όταν ανακάλυψε τη φρίκη της ζωοτομίας. Τονώθηκε από ένα οικογενειακό δράμα και την απογοήτευσή της από την ανθρώπινη φύση. Όταν πέθανε ο πατέρας της, η Γκαμπριέλ ήταν μόλις 14 χρόνων, αλλά η μεγαλύτερη σε μια οικογένεια με έξι παιδιά, για τα οποία επί χρόνια θυσιάστηκε, χωρίς ποτέ να αναγνωριστεί η θυσία της. Έμεινε ανύπαντρη, αηδιασμένη από την αχαριστία των συγγενών της. "Είτε είσαι ωραίος είτε όχι, είτε πλούσιος είτε όχι, το ζώο δεν θα σε προδώσει ποτέ", εξηγεί. "Δεν σε κρίνει, ενώ με τους ομοίους σου κάνεις το καλό και σου επιστρέφουν το κακό".
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Τα Νέα"
Σχόλια από επισκέπτες: