Φαίνεται
μάταιο να έχουμε βρει τα πρώτα 51.539.600.000 ψηφία του π και
ακόμη να ψάχνουμε για άλλα, ζητώντας από τους ιδιοκτήτες PC να δανείσουν λίγο
από τον χώρο και τον χρόνο των μηχανημάτων τους, ώστε να γίνουν οι χρονοβόροι
υπολογισμοί. Αλλά το π, που απασχόλησε τον άνθρωπο από την εποχή
των Βαβυλωνίων ως και σήμερα, συνεχίζει να ασκεί γοητεία σε κάποιους συνανθρώπους
μας. Πάντως είναι παραδεκτό ότι για να υπολογιστεί η περιφέρεια ενός κύκλου
με ακτίνα όση η απόσταση από την Γη στον Ήλιο με ακρίβεια χιλιοστού, δε χρειαζόμαστε
περισσότερα από 15 δεκαδικά ψηφία του π.
Το π όμως, πέρα από την ευθύνη του για τον μη τετραγωνισμό του κύκλου, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός ακόμη άλυτου για τον άνθρωπο προβλήματος. Αυτό, που από το 1909 ο Μπορέλ όρισε ως κανονικό αριθμό, δηλαδή έναν πολυψήφιο αριθμό που όλα τα ψηφία από το 0 ως το 9 να εμφανίζονται το ίδιο συχνά. Παραδόξως, ενώέχει αποδειχθεί ότι κανονικοί αριθμοί πρέπει να υπάρχουν, δεν έχουμε συναντήσει έναν τέτοιο ακόμη (εκτός από τον τεχνητό 0,123456789101112...) και όλων η προσοχή έχει συγκεντρωθεί στο π και στα ψηφία του μετά την υποδιαστολή.
Μήπως κάποια στιγμή προχωρώντας θα πέσουμε επάνω σε μεγάλες περιοχές όπου θα
επικρατεί ένα μόνο ψηφίο, π.χ. το 0 ή το 1;
Οι ψηφιοκυνηγοί του π αυξάνονται συνεχώς, ενώ κάποιοι προσπαθούν να απομνημονεύσουν όσα περισσότερα ψηφία του π μπορούν. Ένας Ιάπωνας αυτή τη στιγμή, μπορεί να γράψει απ' έξω 42.000, ενώ μια γνωστή στα ελληνικά φράση βοηθά να θυμόμαστε κι εμείς μερικά από αυτά, αφού τα γράμματα κάθε λέξης αντιστοιχούν κατά σειρά και σε ένα ψηφίο του π: "Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί το κύκλο μήκος ίνα ορίση διαμέτρω παρήγαγεν αριθμόν απέραντον και ον, φευ, ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι" (3,1415926535897932384626).
Σχόλια από επισκέπτες: