Οι
γιορτές των Χριστουγέννων πέρασαν. Σίγουρα ο καθένας πέρασε διαφορετικά και
έκανε τις δικές του σκέψεις, σχετικά με τις γιορτές, τις διακοπές, την περίεργη
"αγάπη" των ημερών, των οποίων ο κύκλος μόλις έκλεισε.
Είναι λοιπόν η γιορτή των ανθρώπων απανταχού στον κόσμο, τα Χριστούγεννα; Η γιορτή που οι μνησικακίες χάνονται και το καλό πνεύμα των ημερών πέφτει σαν καθαρτήρια βροχή πάνω από τα κεφάλια μας;
Καθόμουν και χάζευα on TV τα news του BBC μια από αυτές τις τόσο χαρμόσυνες και γιορτινές μέρες, όπως συνηθίζεται να λέγονται. Κάνοντας zapping και στα άλλα κανάλια της 14 άρας τηλεορασούλας μου, συνειδητοποίησα αυτό που έβλεπα παντού: Πέρα από τις χαρούμενες φατσούλες των πιτσιρικάδων για τα δώρα που μόλις είχαν πάρει από τον καλό Άγιο Bill και τα όμορφα στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα στις πλατείες και τις αγορές του κόσμου όλου, έβλεπα το μαγκούφη το συνταξιούχο Γερμανό, Έλληνα, Βρετανό και κάθε λογής παππούλη όχι μόνο να αναθεματίζει το μανάβη, το μπακάλη, τον κρεοπώλη και γενικά κάθε καταστηματάρχη για τις δήθεν ανεβασμένες τιμές. Είδα τα νούμερα εγκληματικότητας και ληστειών να φτάνουν στο limit up αυτές τις μέρες και κατά τα άλλα την όμορφη παρουσιάστρια των ειδήσεων να σκάει πλατύ χαμόγελο και να εύχεται καλές γιορτές.
"Για
ποιον καλή μου είναι καλές;" είναι η απορία μου και η πρώτη κουβέντα που
βγαίνει από το στόμα μου.
Οι μέρες αυτές των γιορτών, εν κατακλείδι, δεν είναι πιο ευχάριστες και πιο χαρούμενες από την καθημερινότητά μας. Κάποιοι ακόμα δουλεύουν, κάποιοι ακόμα δεν έχουν να φάνε, κάποιοι δε θα σταματήσουνε ποτέ να παραπονιούνται. Το καλό και το κακό είναι στο μυαλό του κάθε ανθρώπου.
Χαρούμενες ή όχι διακοπές; Οι αγωνίες και το άγχος μου δε φεύγουν με τις "χαρούμενες" γιορτές αλλά με τις καλές μου μέρες!
Σχόλια από επισκέπτες: